Δεν μας έφτανε
η λύσσα με την οποία έχουν πέσει ντόπιοι και ξένοι ¨προστάτες¨ πάνω στο
εισόδημα των Ελλήνων, μας ήρθε και η κανονική !!!
Με ΕΠΕΙΓΟΝ
έγγραφο του ΥΠΕΚΑ με αρ. πρωτ
173892/3132/1- 11- 2012 προς τις Δ/νσεις Δασών (κυρίως Κεντρικής και Β.
Ελλάδος) δίδονται οδηγίες για άμεση υλοποίηση του προγράμματος για την
επιτήρηση της λύσσας.
Με βάση
το πρόγραμμα δίδεται εντολή για τη συγκρότηση συνεργείων ώστε μέχρι τέλους του
έτους θα πρέπει να θανατωθούν 600 περίπου αλεπούδες ώστε οι
αρμόδιες κτηνιατρικές υπηρεσίες να καταλήξουν σε ακριβή συμπεράσματα για το
πρόβλημα που προέκυψε.
Στο έγγραφο αναγράφεται:
¨…..Σε κάθε συνεργείο θα συµµετέχει ένας (1)δασικός υπάλληλος, ένας (1) ιδιωτικός φύλακας θήρας της τοπικής κυνηγετικής οργάνωσης (Συλλόγου ή
Οµοσπονδίας) και µέχρι δύο (2) κυνηγοί, οι οποίοι δύναται να φέρουν τα όπλα τους….
… Λόγω της εµφάνισης του περιστατικού λύσσας
και δεδοµένου ότι βρισκόµαστε σε
κυνηγητική περίοδο, τα συνεργεία δίωξης,
θα πρέπει να ενεργοποιηθούν άµεσα ώστε
να συλλέξουν ενεργητικά, τον αριθµό
δειγµάτων (άτοµα κόκκινης αλεπούς) σύµφωνα
µε τη χωρική κατανοµή
(Δασαρχείο - Κυνηγητικός
Σύλλογος) που ορίζεται στο συνηµµένο
¨Παράρτηµα Ι¨. Στόχος είναι µέχρι το τέλος του έτους να έχει
αποσταλεί σταδιακά για
εξέταση στις αρµόδιες
κτηνιατρικές υπηρεσίες, ο
καθορισµένος αριθµός δειγµάτων ώστε να βγουν ασφαλή συµπεράσµατα για την εξάπλωση της ζωονόσου….¨
Να θυμίσουμε
ότι πριν λίγες ημέρες αλεπού εμφανίστηκε στο Παλαιόκαστρο του Δήμου Βοΐου και
επιτέθηκε σε σκύλο. Οι κάτοικοι καταδίωξαν το ζώο και το σκότωσαν, ενώ κλιμάκιο
της Κτηνιατρικής Υπηρεσίας έστειλε το κουφάρι για εξετάσεις. Το δείγμα του
εγκεφάλου που εξετάστηκε στο πλαίσιο του Προγράμματος Επιτήρησης της Λύσσας,
βρέθηκε θετικό στον ιό της λύσσας και έτσι προκλήθηκε αύξηση της επιφυλακής.
Τον Απρίλιο
του 2012 εγκρίθηκε το Πρόγραμμα Επιτήρησης της Λύσσας, με σκοπό να καταγραφούν
όλα τα ύποπτα κρούσματα μετά και τις αναφορές που έγιναν τον Ιανουάριο του 2012
για απανωτά κρούσματα σε Αλβανία, Βουλγαρία και ΠΓΔΜ, σε ζώα οικόσιτα, αλλά και
άγρια που πιθανόν θα έμπαιναν στο ελληνικό έδαφος.
Σε περίπτωση
βεβαιωμένου κρούσματος σε μια περιοχή, εφαρμόζεται το άρθρο 9 της Συνθήκης της
Βέρνης για τη ρύθμιση του υπερπληθυσμού των ειδών-στόχων της άγριας πανίδας,
και κυρίως της αλεπούς, για τη διαφύλαξη της δημόσιας υγείας. Υπενθυμίζεται πως
το άρθρο 9 της Συνθήκης της Βέρνης επιτρέπει κατ’ εξαίρεση τη νόμιμη χρήση και
μη επιλεκτικών μεθόδων θήρευσης (δολώματα, παγίδες κ.λπ.) για τον έλεγχο του
πληθυσμού κάποιου είδους, κάτι που μέχρι σήμερα δεν είχε ποτέ άλλοτε
επικαλεσθεί η Ελληνική Πολιτεία.
Σημειώνεται
ότι το τελευταίο ανθρώπινο κρούσμα λύσσας καταγράφεται το 1970 και το τελευταίο
κρούσμα σε ζώο (κυνηγετικό σκύλο), το 1987 στην περιοχή του Έβρου.
Επίσης, με
αφορμή το περιστατικό της Κοζάνης, η περιφέρεια δυτικής Μακεδονίας, αποφάσισε
να τοποθετηθούν προειδοποιητικές πινακίδες στην περιοχή εντοπισμού του
κρούσματος, να απαγορευτεί η μετακίνηση και η αγοραπωλησία ζώων, ενώ θα
θανατώνονται τα ευπαθή ζώα, καθώς μόνο με τη λήψη δείγματος από τον εγκέφαλο
μπορεί να γίνει η διάγνωση της λύσσας.
Λίγα λόγια για τη λύσσα
Αν και η
λύσσα θεωρείται κατά κύριο λόγο νόσος των σαρκοφάγων ζώων (κατοικίδιων και
άγριων), προσβάλλει πολλά είδη θηλαστικών καθώς και τον άνθρωπο, ενώ είναι
χαρακτηριστικό πως η ασθένεια αυτή δεν είναι ιάσιμη.
Μεταδίδεται
με το σάλιο μολυσμένων ζώων, τη στιγμή που δαγκώνουν ανθρώπους ή ζώα και δεν
μεταδίδεται με την κατανάλωση κρέατος από μολυσμένο ζώο. Ιδιαίτερη προσοχή
χρειάζονται τα αδέσποτα ζώα, σκύλοι και γάτες που μπορούν εύκολα να κολλήσουν
και να μεταδώσουν τον ιό. Η αλεπού θεωρείται ως βασική αποθήκη του ιού της
λύσσας, αλλά και ως ο κύριος φορέας διάδοσης.
Η λύσσα
μεταδίδεται στα άλλα ζώα, τα οποία εκδηλώνουν μια βίαιη συμπεριφορά, γίνονται
πολύ επιθετικά και δαγκώνουν ό,τι βρουν μπροστά τους. Αν είναι εμβολιασμένα,
δεν έχουν πρόβλημα, ακόμη και αν τραυματιστούν από μολυσμένο ζώο. Όσα ωστόσο
προσβληθούν από λύσσα, πρέπει άμεσα να θανατωθούν.
Στον άνθρωπο
τα συμπτώματα είναι διαφορετικά. Η περίοδος επώασης της νόσου κυμαίνεται από 2
ως 8 εβδομάδες, ενώ έχουν καταγραφεί περιστατικά μετά από 3 χρόνια (!). Τα
συμπτώματα στον άνθρωπο είναι κακουχία, πυρετός, κεφαλαλγία, γαστρεντερικές
διαταραχές, οξύς πόνος στο σημείο του τραύματος, σπασμοί, απώλεια των αισθήσεων,
παράλυση των άκρων, ενώ σταδιακά επέρχεται ο θάνατος.
Η θεραπεία
περιλαμβάνει την απομόνωση του ασθενούς και ισχυρή φαρμακευτική αγωγή, πάντως
σε συντριπτικό ποσοστό καταλήγει σε θάνατο.
Για την αντιμετώπιση της εξάπλωσης της
λύσσας οι ειδικοί συνιστούν τον εμβολιασμό όλων των οικόσιτων και αδέσποτων
ζώων .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου