Περί συμβούλων ο λόγος…

Αφορμή γι αυτή την ανάρτηση είναι η απόφαση (Αριθμ.Πρωτ.: 42758/27.12.2012) της Γενικής Γραμματέως του ΥΠΕΚΑ να προσλάβει ειδικό συνεργάτη, του ιδίου κόμματος που εκπροσωπεί και μάλιστα μέλος της Κεντρικής Επιτροπής και της Επιτροπής Νέων της ΔΗΜΑΡ.

Θα πείτε σιγά το νέο!!!

Με το ΠΑΣΟΚ, το δημόσιο ήταν η Κεντρική Επιτροπή του κόμματος!!

Δίκιο έχετε….

Αλλά τώρα, σε καιρό πολυεπίπεδης κρίσης, περιμέναμε να δούμε το άλλο ήθος και ύφος που εξαγγέλλουν οι αρμόδιοι.

Φαίνεται όμως ότι οι πολιτικοί μας εξακολουθούν να βλέπουν την Ελλάδα σαν: Γη της εξαγγελίας για το πόπολο και γη της επαγγελίας για πάρτη τους.

Σύμβουλοι, ειδικοί κλπ !!!! Η μεγάλη πληγή της Πολιτείας!!!!

Με απλά λόγια όταν ένα κόμμα έρχεται στην εξουσία εννοείται ότι έχει ένα πρόγραμμα που θέλει να υλοποιήσει.

Ποιος πρέπει να κάνει την υλοποίηση??? Φυσικά η....

Δημόσια Διοίκηση.

Άρα είναι σωστό οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι να προσλαμβάνουν κάποιους συμβούλους σχετικούς με τα θεματικά αντικείμενα, των οποίων η δουλεία θα είναι η μεταφορά του προγράμματος στη διοίκηση και η παρακολούθηση υλοποίησης.

(Σημείωση: Μέσα από αυτή τη διαδικασία και η Δημόσια Διοίκηση μπορεί να γίνει καλύτερη)

Σήμερα γίνεται ακριβώς το αντίθετο!!!

Τα κόμματα έρχονται χωρίς πρόγραμμα. Προσλαμβάνουν κάποια κομματικά στελέχη, άσχετα στις περισσότερες περιπτώσεις και τα οποία με αυτοσχεδιασμούς και χωρίς τη διοίκηση, οδηγούν τη χώρα στα αδιέξοδα που σήμερα βιώνουμε.   

Αυτό όμως που μας κάνει εντύπωση στην παραπάνω απόφαση πρόσληψης, είναι ότι αυτό το κομματικό στέλεχος διαμορφώνει πολιτικές, αρθρογραφεί, καταδικάζει τον παλαιοκομματισμό και απευθύνεται σε νέους κυρίως, όταν μάλιστα η ανεργία έχει ξεπεράσει το 50%.

Διαβάστε λοιπόν τι έγραφε σε άρθρο της η νεοπροσληφθείσα υπάλληλος:

¨……………………………

Οι περισσότεροι πολιτικοί είναι για τα μπάζα. Αυτό το ξέρει η γενιά της Άπνοιας από πρώτο χέρι, το έχει βιώσει. Εκεί που κάνουμε λάθος πολλοί από εμάς είναι όταν απαξιώνουμε τις ιδέες. Η πολιτική οφείλει να είναι ιδέες που έχουν την τύχη να δοκιμάζονται στην πράξη. Κι αν απέτυχαν οι διεφθαρμένοι επαγγελματίες, ας δοκιμάσουμε εμείς, οι άφθαρτοι ερασιτέχνες. Αφού μας απόκλεισαν από το μέλλον τους, ας φτιάξουμε το δικό μας. Να μην περιμένουμε να φυσήξει για να σαλπάρουμε: να γίνουμε εμείς η δική μας κινητήρια δύναμη. Τώρα! ¨

Και κλείνει με:

¨Εν κατακλείδι, φίλες και φίλοι (ανεξαρτήτως γενεών και πολιτικών πεποιθήσεων), παραφράζοντας το κάλεσμα ενός αρνητικού πρότυπου των καιρών μας, λέω: σηκωθείτε από ντιβανοκασέλες, καναπέδες, πουφ και βγείτε στην επιφάνεια. Θα μας ακούσουν αν έχουμε κάτι να πούμε!!!¨

Σε αυτό το τελευταίο συμφωνούμε όλοι!!!!!

Όλο το άρθρο της ΕΔΩ.