Βάσανα που ‘χει η ζωή,
βάσανα πονεμένα,
στο λέω με παράπονο,
γιατί έχω περασμένα...
¨Πιστεύω στο τραγούδι που μας αποκαλύπτει και μας εκφράζει εκ βαθέων κι όχι σ' αυτό που κολακεύει τις επιπόλαιες και βιαίως αποκτηθέντες συνήθειές μας.
Περιφρονώ αυτούς
που δεν στοχεύουν στην αναθεώρηση και στην πνευματική νεότητα, τους εύκολα
"επώνυμους" πολιτικούς και καλλιτέχνες, τους εφησυχασμένους
συνομήλικους, τη σκοτεινή και ύποπτη δημοσιογραφία καθώς και την κάθε λογής
χυδαιότητα.¨ (Μ. Χατζιδάκης)
Ευκαιρία
λοιπόν να...
ανακαλύψουμε τουλάχιστον τους μουσικούς μας δρόμους, αφού τους άλλους τους χάσαμε.
ανακαλύψουμε τουλάχιστον τους μουσικούς μας δρόμους, αφού τους άλλους τους χάσαμε.
Μια
καταπληκτική φωνή σε ένα καταπληκτικό παραδοσιακό τραγούδι της Πάτμου.
¨Δεν ξημερώνεις μαύρη αυγή¨ με τη
Μαρία Αναματερού
Δεν ξημερώνεις μαύρη αυγή...
να πάω στο πουλί μου...
να πάψουνε οι πόνοι μου...
και οι ανεσταγμοί μου...
Γλυκοχαράζει αυγερινός...
κι εσύ γλυκοκοιμάσαι...
με τρώει το αγιάζι της αυγής...
κι εσύ δεν με λυπάσαι...
Βάσανα που χει η ζωή...
βάσανα πονεμένα...
στο λέω με παράπονο...
γιατί έχω περασμένα...
Δεν ξημερώνεις.....
να πάω στο πουλί μου...
να πάψουνε οι πόνοι μου...
και οι ανεσταγμοί μου...
Γλυκοχαράζει αυγερινός...
κι εσύ γλυκοκοιμάσαι...
με τρώει το αγιάζι της αυγής...
κι εσύ δεν με λυπάσαι...
Βάσανα που χει η ζωή...
βάσανα πονεμένα...
στο λέω με παράπονο...
γιατί έχω περασμένα...
Δεν ξημερώνεις.....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου