Στο ίδιο έργο θεατές…

Δάνεια, δόσεις, διαπραγματεύσεις …..

Κουράσθηκα, βαρέθηκα, σιχάθηκα!!!!

Όλα καταλήγουν σε μέτρα άμεσα, μεσοπρόθεσμα, μακροπρόθεσμα …

Και το αποτέλεσμα ΜΗΔΕΝ από ΜΗΔΕΝ, ΜΗΔΕΝ!!

Εσείς που εκτελείτε εντολές, σκεφτείτε

Το success story είναι σαν να είσαι έγκυος: Όλοι σε συγχαίρουν, αλλά κανένας δεν ξέρει πραγματικά πόσες φορές χρειάστηκε να σε πηδήξουν. Βέβαια, ίσως να μην τους απασχολεί η κατάληξη του γνωμικού καθότι τον παθητικό ρόλο έχει αναλάβει σε καθημερινή βάση το πόπολο.

Έχω αρχίσει να πιστεύω ότι τώρα είναι το κατάλληλο timing να υλοποιηθεί η Γερμανική παροιμία:

"Καλύτερα τέλος με τρόμο, παρά τρόμος δίχως τέλος.

(Besser ein Ende mit Schrecken als ein Schrecken ohne Ende)
Αφήστε που με αυτό το σενάριο η θεία Μέρκελ, ο Σόιμπλε που μας αγάπησε όψιμα  και οι φίλοι τους (funds, τράπεζες, κλπ), θα τρέχουν και δεν θα φτάνουν.

Αλλά τι

λέμε τώρα…

Πόσο δίκιο είχε αυτός που είπε ότι ποτέ κανείς δεν έχασε λεφτά ποντάροντας στη βλακεία των Ελλήνων πολιτικών!!!!

Όμως, εμείς δεν έχουμε ευθύνες??

Για σκεφτείτε…

εάν δεν υπήρχαν ηλίθιοι στη Βουλή, τότε δεν θα ήταν πια αντιπροσωπευτικό σώμα!!