Κυριακή 13 Οκτωβρίου 2013

Κανένας δεν ξεχνά, τίποτα δεν ξεχνιέται !!!



Μεγαλύτερη ήττα από τις αυτοκτονίες,
 μεγαλύτερη προσβολή στις μνήμες των ανθρώπων,
 που χάθηκαν από αυτή τη βία,
είναι να τις συνηθίσουμε.






Τι να...
σας τραγουδήσω …

Β Α Ρ Ε Θ Η Κ Α !!!
Νικόλας Άσιμος

Βαρέθηκα τη μίζερη μου φύση
Κανένας πια δε λέει να ξεκουνήσει
Κανένας πια δε λέει να ξεκουνήσει
Αναμφιβόλως, δε με χωράει ο τόπος ρε παιδιά.

Βαρέθηκα τα ίδια και τα ίδια
Τα δάκρυα να κάνω μπιχλιμπίδια
Τα λόγια μοναχά μας απομείναν κι οι θεωρίες
Στην πράξη μας χαλάνε οι θεσμοί.

Βαρέθηκα να λέω πως θ' αλλάξει
Το σύστημα μας έχει επιτάξει
Απόκληρα απομείναμε πουλάκια, κυνηγημένα
Με ξεπουπουλιασμένα τα φτερά...

Απόκληρα απομείναμε πουλάκια
Με ξεπουπουλιασμένα τα φτερά...

Βαρέθηκα κι αυτό το μονοπάτι
Ακόμα και σαν βρω κάνα κομμάτι
Πως είναι δυνατό να μαστουριάζεις, εξήγησέ μου
Άμα σου περιφράξαν την καρδιά;

Για πες μου πως μπορείς και μαστουριάζεις
Άμα σου περιφράξαν την καρδιά...

Συνέχεια μου έρχεσαι από πίσω
Δεν έχω πια το σάλιο να σε φτύσω
Πως γίνεται στον έναν παλαβιάρη, εξήγησέ μου
Κουτόχορτο χιλιάδες να βοσκάν;

Πως γίνεται στον κάθε παλαβιάρη
Κουτόχορτο χιλιάδες να βοσκάνε... .

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου