Από
τα μέσα της δεκαετίας του 1990, όταν ως υπουργός πετρελαίου της Σαουδικής
Αραβίας ανέλαβε ο Naimi στη θέση του Yamani,
το μερίδιο του ΟΠΕΚ (καρτέλ των
πετρελαιοπαραγωγών χωρών), στην παγκόσμια αγορά ενέργειας το μερίδιο του
πετρελαίου έχει πέσει κατακόρυφα από το 50 % σε λιγότερο από 30 %. Ως
επιστέγασμα όλων, τα μέλη του ΟΠΕΚ φαίνεται να έχουν χάσει κάθε έλεγχο της
τιμής του πετρελαίου, η οποία από τον Ιούνιο έχει μειωθεί κατά 40%.
Βέβαια
ο ίδιος ο ΟΠΕΚ έχει σπείρει τους σπόρους της δικής του καταστροφής, με την διατήρηση
των τιμών πάνω από τα 100 δολάρια το βαρέλι για το μεγαλύτερο μέρος των
τελευταίων έξι ή επτά χρόνων.
Για
μεγάλες καταναλώτριες ...
περιοχές (Αμερική, Ευρώπη και Ασία) η κατάρρευση των τιμών είναι ένα θείο δώρο, το
οποίο παρέχει σημαντικό κίνητρο για τις οικονομίες τους. Ωστόσο, για πολλούς
εξαγωγείς πετρελαίου, είναι μια καταστροφή.
Από
την εποχή της Αραβικής Άνοιξης, υπήρξε μια άγραφη συμφωνία ότι η τιμή που
απαιτείται για να κρατήσει τους ντόπιους σε ηρεμία είναι τα 100 δολάρια το
βαρέλι ή υψηλότερη. Σημείο αναφοράς για το αργό πετρέλαιο Brent
είναι τώρα μια τιμή κάτω από 70 $, με προοπτική, δεδομένης της σημαντικής
προσφοράς, να φθάσει ακόμη χαμηλότερα στα 50 $.
Όμως,
ορισμένες πτυχές της συνεχιζόμενης πτώσης των τιμών του πετρελαίου δημιουργούν
προβληματισμό. Χώρες όπως η Ρωσία και η Σαουδική Αραβία, οι οποίες βασίζονται
κατά κύριο λόγο στον τομέα της ενέργειας, κινδυνεύουν με αποσταθεροποίηση με
δυνητικά επικίνδυνες συνέπειες στην Ανατολική Ευρώπη και τη Μέση Ανατολή.
Η
ζήτηση του πετρελαίου βρίσκεται σε στασιμότητα στην Ευρωζώνη και την Κίνα για
διάφορους λόγους, όπως π.χ οι υψηλές τιμές που οδήγησαν σε χαμηλότερη
κατανάλωση, δημιουργώντας ένα πλεόνασμα πετρελαίου, χάρη επίσης και στην έκρηξη
στην αμερικανική παραγωγή του σχιστολιθικού αερίου. Είναι λοιπόν ένας από τους
λόγους που ο ΟΠΕΚ θα διατηρήσει τις τιμές του πετρελαίου προς τα κάτω σε μια
προσπάθεια να κάνουν το σχιστολιθικό αέριο μη ανταγωνιστικό.
Ο
στόχος της Σαουδικής Αραβίας με τη χαμηλή τιμή του πετρελαίου είναι προφανώς η υπονόμευση
της παραγωγής του Αμερικάνικου σχιστολιθικού αερίου.
Δεν
πρέπει όμως να ξεχνάμε ότι η κατανάλωση υδρογονανθράκων εξακολουθεί να
αντιπροσωπεύει περίπου το ένα δέκατο του παγκόσμιου ΑΕΠ, και ένα μεγάλο μέρος οφείλεται
στην μετασχηματιστική δύναμη του πετρελαίου, από το οποίο για πολλές δεκαετίες
ο κόσμος θα εξαρτάται από αυτό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου