Γραβάτα και λιτότητα

Βέβαια, άλλο πράγμα το «χωρίς γραβάτα» και άλλο πράγμα το χωρίς λιτότητα !!! Το πρώτο το βλέπουμε ήδη το δεύτερο, ίδωμεν !!!

Οι ενδυματολογικές συνήθειες ή το dress code των μελών της Κυβέρνησης είναι πλέον το αγαπημένο θέμα των ΜΜΕ ντόπιων και ξένων.

Μέχρις στιγμής, αν δει κανείς συνολικά τις επιμέρους κινήσεις και πρωτοβουλίες της νέας ελληνικής κυβέρνησης, η αποτίμηση είναι θετική. Προσεκτική και σχεδιασμένη και αφήνει περιθώρια ελπίδας. Ακόμη και κάποιες “παραφωνίες” και επινίκιες υπερβολές, τουλάχιστον δεν συνιστούν σοβαρό πρόβλημα.

Θα πρέπει να το ομολογήσωμεν άλλωστε ότι με την χωρίς λαιμοδέτες κυβέρνηση, μια ανακούφιση την αισθανόμαστε αποχαιρετώντας την ξευτίλα με την τρόικα, το mail του Χαρδούβελη, τις  μνημονιακές δεσμεύσεις και γενικά τη φάση «μπάστε σκύλοι αλέστε και αλεστικά μη δίνετε!» της τελευταίας πενταετίας!!!

Η γραβάτα ή το φίδι στο λαιμό, τα χρόνια του μνημονίου και της λιτότητας συνειρμικά μας θύμιζε τη θηλιά στο λαιμό μας, που όσο περνούσαν οι μέρες, τόσο πιο πολύ μας έσφιγγε. 

Τώρα βέβαια οι ...

μνημονιακές γραβατωμένες κυβερνήσεις, που σήμερα μαλλιοτραβιούνται για το ρεζιλίκι που πάθανε, νιώθουν το σφίξιμο της δικής τους γραβάτας να τους πνίγει.

Τελικά έπρεπε να έρθει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ για να αποδειχθεί επίσης ότι τα μνημονιακά χρόνια δεν ίσχυσε  το ¨είναι γάτα είναι γάτα ο κοντός με την γραβατα¨, ούτε και για τους χοντρούς, ούτε και για τους ψηλούς !!!

Φίλες, φίλοι

Η ευχή μας είναι να μην μπερδέψουμε στο τέλος τη γραβάτα με το σώβρακο και να μην αγνοήσουμε πάλι, όπως κάναμε στα χρόνια της ευμάρειας, την παροιμία ¨ο κώλος μας βρακί δεν έχει, κλπ, κλπ¨

Όμως, μια και περί γραβάτας ο λόγος, ας δώσουμε και λίγα ιστορικά στοιχεία:

Η γραβάτα είναι ίσως το πιο περιττό εξάρτημα του ανδρικού ντυσίματος, το ελάχιστα χρήσιμο, το διόλου αναγκαίο. Αλλά η γραβάτα; Ποια η ανάγκη της; Ένα κομμάτι ευάλωτο μετάξι, ένα στολίδι που ψευτοκαλύπτει τον θώρακα… Ούτε ζέστη ούτε κρύο. Δεν προστατεύει, δεν θερμαίνει, δεν καλύπτει, δεν νοικοκυρεύει. Μόνο στολίζει.

Η γραβάτα είναι το τελευταίο απομεινάρι του δανδισμού, ό,τι απέμεινε από την περίτεχνη αρματωσιά του Μπρούμελ, του Μπάιρον και του Οσκαρ Ουάιλντ, από τους περίτεχνους λαιμοδέτες και τα φουλάρια, από τα δαντελένια μανικέτια και τους βελούδινους γιακάδες, απ’ τα λευκά γάντια και τις γκέτες, από τις ανθισμένες μπουτονιέρες και τα μπροκάρ πανωφόρια, απ’ τα εκθαμβωτικά γιλέκα. Όλα υποχώρησαν, τα περισσότερα χάθηκαν ή σμικρύνθηκαν, και η φορεσιά του δανδή υποκαταστάθηκε από το ήσυχο πρωτόκολλο του τζέντλεμαν και κατόπιν από τη μινιμαλιστική πρακτικότητα του κουστουμιών εργασίας (business suit).

H γραβάτα, αυτό το στενόμακρο μεταξωτό κομμάτι, ένα υφασμάτινο ξιφίδιο, αυτό το μη χρηστικό σκάνδαλο, είναι το τελευταίο λείψανο του δανδισμού, το ύστατο οχυρό. Όταν πέσει κι αυτό το οχυρό, στο ανδρικό ντύσιμο θα κυριαρχήσουν ολοσχερώς οι αυτιστικές σπατάλες των σχεδιαστών μόδας και οι ομοιόμορφες στολές του StarTrek. 

Η γραβάτα (cravat) για άλλους θρυλείται ότι είναι στρατιωτικής καταγωγής ενώ άλλοι θεωρούν σαν πρόγονό της το φουλάρι λαιμού που φορούσαν οι Ρωμαίοι λεγεωνάριοι. Άλλοι πάλι λένε ότι πρόγονός της είναι το φουλάρι των Κροατών (croat-cravat) μισθοφόρων του 17ου αιώνα.

Εν πάση περιπτώσει η σημερινή γραβάτα είναι φτιαγμένη συνήθως από μετάξι, το πιο ανθεκτικό και εμφανίσιμο ύφασμα γι’ αυτή τη χρήση. Λέγεται ότι το καλύτερο μετάξι για τις γραβάτες και οι πιο καλές γραβάτες παγκοσμίως κατασκευάζονται στην Ιταλία, στην περιοχή της λίμνης Como.

Η Διεθνής Ημέρα Γραβάτας (International Necktie Day ή Cravat Day) γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 18 Οκτωβρίου, με πρωτοβουλία Κροατικών οργανώσεων

Το ιστορικό της γραβάτας από ΕΔΩ