ΜΠΟΣΤ: ΤΟ ΝΕΟΝ ¨ΜΙΚΡΟΜΑΓΑΖΟΝ¨

Η επέτειος των Ιουλιανών του 1965, συνέπεσε με τις κρίσιμες ψηφοφορίες στη Βουλή για το ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΙΙΙ.

Θέλομεν νέους σοβαρούς δια μερικά ημέρας
ήτοι γκαρσόνια πρόθυμα κε πρόθυμους λαντζέρας.

Είνε ορέον μαγαζί, δια κόσμον αστικόν
κι ανοίξαμε προσορινώς ος δοκιμαστικόν.

Θα δίδονται αι εντολαί απ της Αβλής το βάθος
κι εσείς τυφλώς θα τρέχετε χωρίς να γίνη λάθος.

Το Κέντρον είναι πλούσιον, έχει κε ποληθρόνας,
μόνον δησκολεβόμεθα λίγον με τους θαμόνας.

είνε πολύ ιδιότροποι κι όλοι τους αντιλέγουν
κε μας ζητούν το φαγιτόν οι ίδιοι να διαλέγουν

κε ο καθένας δηστηχώς αξίοσιν εγείριε
και δησφορεί δια τον μενού που στέλνουν οι μαγήροι

Αλά κι αφτό το λύσαμε χορίς διοχογνομίας
με κλήσιν λίγων αντλιώ κε μιας αστηνομίας.

Προσωρινώς κρατούμεθα με τον εν λόγω τρόπον
κι έχομεν ομαλότητα κε πάφσιν των εκτρόπων.

Το νέο μικρομάγαζον δια τούτο επιχαίρει:
Δεν επιτρέπει τσιμουδιά σ εκείνα που πρσφέρει

Το σκίτσο δημοσιεύτηκε ...

στην Αυγή την Κυριακή 18 Ιουλίου 1965, τρεις μέρες μετά την εκδήλωση της πρώτης φάσης της αποστασίας που οδήγησε τελικά στην ανατροπή της εκλεγμένης κυβέρνησης του Γ. Παπανδρέου.

Ο Μποστ απεικονίζει τον δοτό πρωθυπουργό Γ. Αθανασιάδη-Νόβα ως ιδιοκτήτη του «νέου μικρομάγαζου» να περιγράφει τα βάσανα του επαγγέλματος σε υποψήφιο γκαρσόνι (δηλ. βουλευτή που σκέφτεται αν θα αποστατήσει -αν δεν κάνω λάθος δεν απεικονίζεται συγκεκριμένος πολιτικός, αλλά ένας τυπικός κεντρώος βουλευτής). Να προσεχτεί ότι ο Νόβας φοράει μεν την ποδιά του ταβερνιάρη, αλλά και το απαραίτητο παπιγιόν που ήταν το σήμα κατατεθέν του.

Η λέξη «μικρομάγαζον» είχε χρησιμοποιηθεί πολύ τις μέρες εκείνες, αρχικά από τον Πάνο Κόκκα, τον διευθυντή της Ελευθερίας και φίλο του Κ. Μητσοτάκη, ο οποίος είχε κατηγορήσει τους Παπανδρέου ότι μετέτρεψαν την ΕΚ σε «οικογενειακόν μικρομάγαζον» και τον Ανδρέα Παπανδρέου ότι ίδρυσε μικρομάγαζο στον στρατό. Μετά την αποστασία, οι γελοιογράφοι των κεντρώων εφημερίδων, όπως ο Κ. Μητρόπουλος, χρησιμοποίησαν επίσης πολύ τη λέξη για να αναφερθούν στην κίνηση των αποστατών. όπως βλέπετε και στο σκίτσο αριστερά, που δείχνει τον Νόβα και τον Μητσοτάκη.

Ο Νόβας εξηγεί στο υποψήφιο γκαρσόνι ότι τα καθήκοντά του περιλαμβάνουν την τυφλή υπακοή στις εντολές που δίνονται «απ’ της Αβλής το βάθος», και παραπονιέται ότι οι πελάτες του Κέντρου δεν δέχονται αδιαμαρτύρητα όσα τους σερβίρουν, και χρειάζεται να χρησιμοποιηθούν «λίγες αντλίες» για να ησυχάσουν, σαφής υπαινιγμός για τις αντλίες που χρησιμοποιούσε η αστυνομία για να ρίχνει νερό με πίεση στους διαδηλωτές.

Ο Μποστ παίζει με τις σημασίες της λέξης «κέντρο» (κατάστημα αλλά και πολιτική παράταξη), ενώ ρίχνει πολλές σπόντες για το ρόλο του βασιλιά (για παράδειγμα, στην πόρτα γράφει εις το βάθος Αβλή αντί για το καθιερωμένο «στο βάθος κήπος») αλλά και για τη δουλοπρέπεια των αποστατών (π.χ. ζητούνται νέοι και ηλικιωμένοι για θελήματα). Ο μπανταρισμένος πολίτης κάτω δεξιά θυμίζει την αγριότητα με την οποία χτυπήθηκαν οι διαδηλώσεις από την Αστυνομία, ενώ ο τίτλος του μικρομάγαζου «Η νέα τάξις πραγμάτων» αποκτά μια απρόσμενη επικαιρότητα στις μέρες μας.

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ:

https://sarantakos.wordpress.com/2015/07/17/mpost50-18/

http://archaeopteryxgr.blogspot.gr/2015/07/blog-post_17.html