ΕΠΑΝΑΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΥΓΡΩΝ ΑΠΟΒΛΗΤΩΝ – ΑΣΩΠΟΣ - ΕΞΑΣΘΕΝΕΣ ΧΡΩΜΙΟ

Σήμερα, 22/3/2011, είναι η παγκόσμια ημέρα νερού.

Είναι λοιπόν το σωστό timing να δούμε τις νέες ρυθμίσεις για την επαναχρησιμοποίηση  των επεξεργασμένων αστικών λυμάτων και των υγρών βιομηχανικών αποβλήτων , όπως προβλέπονται στην απόφαση Υ.Α. οικ. 145116/2011  (ΦΕΚ 354/Β`/8.3.2011)

Όπως περιγράφεται στο πεδίο εφαρμογής, τα απόβλητα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για άρδευση και για εμπλουτισμό των υδροφορέων.

Η απόφαση αυτή σε μεγάλο βαθμό και σε όσον αφορά στις οριακές τιμές των ρύπων, φαίνεται ότι έχει στηριχθεί στις προτάσεις του FAO ( http://www.fao.org/ ) αλλά και σε μία μελέτη στα πλαίσια του προγράμματος LIFE99/ENV/GR/000590,  που ολοκληρώθηκε το 2003 και είχε εκπονηθεί από την ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΑΕ (http://www.anatoliki.gr/life/index.htm )με τίτλο: "Πιλοτικός εμπλουτισμός υδροφορέων με απευθείας υπόγεια διάθεση και άρδευση, για την αντιμετώπιση της υφαλμύρωσης στα πλαίσια ολοκληρωμένης αειφορικής διαχείρισης των υδάτινων πόρων".

Σε παγκόσμιο επίπεδο βρίσκονται σε εξέλιξη σημαντικές συζητήσεις για το κατά πόσο τα σημερινά όρια ποιότητας, για την επαναχρησιμοποίηση επεξεργασμένων αποβλήτων, διασφαλίζουν  την υγεία των πολιτών και την προστασία του περιβάλλοντος.

Σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης και ειδικότερα για την ποιότητα των υπόγειων υδάτων, υπάρχει μια καθυστέρηση στον συνολικό καθορισμό περιβαλλοντικών προτύπων, εκτός εκείνων που προβλέπονται για το πόσιμο νερό.

Η Ολλανδία σήμερα έχει το πλέον αυστηρό καθεστώς για την προστασία των υπόγειων υδάτων.

Η νέα ΚΥΑ είναι μια πολύ σημαντική απόφαση, η οποία δεν έτυχε και μεγάλης δημοσιότητας. Θα πρέπει όμως να επισημανθούν κάποια στοιχεία, τα οποία χρήζουν ανάλυσης  και διευκρινήσεων,  για την αποφυγή παρεξηγήσεων:

1: Επεκτείνεται με προϋποθέσεις η δυνατότητα χρήσης για άρδευση και για εμπλουτισμό του υδροφόρου ορίζοντα των υγρών αποβλήτων όλων των βιομηχανιών. Η προηγούμενη απόφαση Υ.Α. οικ. 5673/400/1997  (ΦΕΚ 192/Β`/14.3.1997),  επέτρεπε μόνο για ορισμένες κατηγορίες βιομηχανικών δραστηριοτήτων, όπως δραστηριότητες για την παραγωγή γάλακτος, ζωοτροφών κλπ.

2: Δεν καθορίζονται όρια για το εξασθενές χρώμιο... αλλά μόνο για το ολικό (100 μgr/l)

3: Η λογική σύνταξης ακολουθεί την πεπατημένη δηλ παραπέμπει σε άλλες ΚΥΑ, τροποποιεί, συμπληρώνει και καταργεί διατάξεις, με αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός χαοτικού περιβάλλοντος. Το τι ισχύει για την ποιότητα και διαχείριση των υδάτων (επιφανειακών και υπογείων) και για τα υγρά απόβλητα (αστικά και βιομηχανικά) είναι ένας γρίφος για δυνατούς λύτες. Το ποιους εξυπηρετεί δεν χρειάζεται να αναφέρουμε, το μόνο σίγουρο είναι ότι αυτή η προσέγγιση δεν βοηθά στην προστασία του περιβάλλοντος.

Φυσικά, βασικός στόχος είναι, όπως άλλωστε έχει δημοσιευθεί, η επαναχρησιμοποίηση των νερών από το βιολογικό της Ψυτάλλειας.

Τα βασικά ερωτήματα, που προκύπτουν είναι:

1: Υπόγεια ύδατα, στα οποία οι συγκεντρώσεις ουσιών είναι μεγαλύτερες από τις προβλεπόμενες σε αυτή την απόφαση (πχ περιοχές του Ασωπού ποταμού), μπορούν να χρησιμοποιούνται για άρδευση??

2: Στην απόφαση Υ.Α. 20488/2010  (ΦΕΚ 749/Β/31.5.2010) για τα περιβαλλοντικά πρότυπα του Ασωπού δεν επιτρέπεται η υπεδάφια διάθεση.

Με την νέα απόφαση μπορούν βιομηχανίες, πχ κατεργασίας αλουμινίου στην περιοχή του Ασωπού, να ζητήσουν αντί της διάθεσης στον Ασωπό να αρδεύουν φυτά και δέντρα στο οικόπεδο τους και μάλιστα χωρίς όριο για το εξασθενές χρώμιο??? (προβλέπεται 100 μgr/l για το ολικό)

3: Με ποια υποδομή μπορεί να ελεγχθεί και να διασφαλισθεί η ποιότητα των επεξεργασμένων αποβλήτων όλων των βιομηχανιών, που θα διατίθενται για εμπλουτισμό των υδροφορέων??. Έχει εκτιμηθεί το ρίσκο μιας τέτοιας ρύθμισης???  

Αντί επιλόγου, θα πρέπει να υπογραμμίσουμε την ανάγκη άμεσων διευκρινήσεων προς τις υπηρεσίες, που θα κληθούν να την εφαρμόσουν και ειδικότερα σε περιοχές, όπου ο υδροφορέας είναι ήδη επιβαρημένος (Ασωπός, Μεσσαπία, Κορωπί, Ασπρόπυργος κλπ).

Είναι επίσης επιτακτική ανάγκη  της κωδικοποίησης της περιβαλλοντικής νομοθεσίας σε θεματικό επίπεδο (υγρά, στερεά κλπ)