Παρασκευή 24 Δεκεμβρίου 2010

ΚΛΙΜΑΤΙΚΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ - Όλα όσα πρέπει να γνωρίζουμε - ΜΕΡΟΣ Β

Συνέχεια από την προηγούμενη ανάρτηση
(http://envthink.blogspot.com/2010/12/blog-post_22.html)

ΠΑΓΚΟΣΜΙΕΣ ΕΚΠΟΜΠΕΣ ΑΕΡΙΩΝ ΘΕΡΜΟΚΗΠΙΟΥ – ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΧΩΡΩΝ

Από το διάγραμμα φαίνεται ότι 15 χώρες (η Ε.Ε των 25 σαν ενιαία οντότητα ), από το σύνολο των 188, ευθύνονται για το 80% των εκπομπών CO2.
Ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι συνολικές εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου από το 1850 (έναρξη βιομηχανικής εποχής ) έως τις ημέρες μας.
Χαρακτηριστικά στοιχεία:
Οι χώρες του G-8 (αναπτυγμένες) αντιπροσωπεύουν το 13,5/% του πληθυσμού και ευθύνονται για το 61,5% των αερίων θερμοκηπίου.
Οι χώρες G-77 και η Κίνα (αναπτυσσόμενες) αντιπροσωπεύουν το 75,6% του πληθυσμού και ευθύνονται για το 20% των αερίων θερμοκηπίου.
Η ανάπτυξη συνεπάγεται αύξηση της κατανάλωσης ενέργειας
*: με βάση τις εκπομπές όλων των αερίων θερμοκηπίου η Ελλάδα κατέχει την 49η θέση με ποσοστό 0,29% των συνολικών εκπομπών σε παγκόσμιο επίπεδο.
Οι ετήσιες εκπομπές CO2 της Ελλάδας, είναι περίπου οι μισές από εκείνες που εκλύονται στην ΑΜΕΡΙΚΗ, για την παραγωγή και το ψήσιμο των HAMBURGER

Επισήμανση:
           Με βάση τα στοιχεία των παγκόσμιων εκπομπών αερίου θερμοκηπίου, εάν η χώρα μας αποφάσιζε να μηδενίσει τις εκπομπές αυτές (π.χ να ζήσουμε σε σπηλιές…….) το κέρδος στην εκτιμώμενη αύξηση της θερμοκρασίας, με βάση το «αισιόδοξο» σενάριο των 2 0C, θα ήταν 0,0058 0C δηλ. η αύξηση της θερμοκρασίας θα ήταν 1,9942 οC και η άνοδος της στάθμης της θάλασσας όχι 50 εκατοστά αλλά 49,86 εκατοστά.


 
Το συμπέρασμα λοιπόν είναι ότι οι επιπτώσεις για τη χώρα μας από τις κλιματικές αλλαγές είναι αναπόφευκτες, εάν συνολικά η παγκόσμια κοινότητα δεν αποφασίσει να μειώσει δραστικά τις εκπομπές των αερίων αυτών.
          Επομένως, βαρύτητα θα πρέπει να δοθεί στη θωράκιση της χώρας έναντι αυτών των επιπτώσεων. Δεν έχουν νόημα οι συζητήσεις εάν οι εκπομπές CO2 έχουν αυξηθεί ή μειωθεί κατά 5 ή 10 Μtn,  προέχει η συζήτηση και ο σχεδιασμός των μέτρων αντιμετώπισης των επιπτώσεων. 

         Τα μέτρα και οι επενδύσεις θα πρέπει να είναι στοχευμένες λαμβάνοντας υπόψη και τον παράγοντα αβεβαιότητα (uncertaintyαπό τη στιγμή που χώρες με τη μεγαλύτερη ευθύνη ως προς τις εκπομπές CO2 είναι εκτός δεσμεύσεων του πρωτοκόλλου του Κυότο, καθώς επίσης ότι πόροι και ανθρώπινο δυναμικό είναι περιορισμένοι.

          Για την αποφυγή παρεξηγήσεων, επειδή προκύπτει το ερώτημα : "κάποιοι άλλοι θα πρέπει να μειώσουν τις εκπομπές αερίων τους ;; " θα πρέπει να τονισθεί ότι η χώρα μας όχι μόνο τηρεί τις υποχρεώσεις με βάση τις κοινοτικές δεσμεύσεις και τις διεθνείς συνθήκες αλλά πρωτοστατεί και σε παραπέρα μειώσεις με στόχο τα επίπεδα εκπομπών για το 2020.
          Οι Έλληνες επιπλέον θα πρέπει να σκεφτούν και την ηθική διάσταση του προβλήματος: η προσπάθεια από τον καθένα ξεχωριστά για περιορισμό της σπατάλης στην κατανάλωση ενέργειας όχι μόνο βοηθάει τη χώρα και την εξοικονόμηση χρημάτων σε ατομικό επίπεδο, αλλά δίδει και τη δυνατότητα σε συνανθρώπους αναπτυσσόμενων χωρών να χρησιμοποιήσουν για πρώτη φορά ηλεκτρισμό και άλλες ανέσεις που για μας είναι αυτονόητες.

UNFCCC - ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟ ΤΟΥ ΚΥΟΤΟ
            Η Σύμβαση-Πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών για την αλλαγή του κλίματος (UNFCCC) και το πρωτόκολλο του Κυότο παρέχουν το παγκόσμιο θεσμικό πλαίσιο για την αντιμετώπιση των κλιματικών αλλαγών, ορίζοντας τους στόχους των προσπαθειών, καθώς και τις βασικές αρχές για την επίτευξή τους.
           Με τη διαφοροποίηση μεταξύ ανεπτυγμένων και αναπτυσσόμενων χωρών, η UNFCCC αναγνωρίζει ότι οι ανεπτυγμένες βιομηχανικές χώρες ευθύνονται για το μεγαλύτερο μέρος των αερίων θερμοκηπίου που συγκεντρώνονται αυτή τη στιγμή στην ατμόσφαιρα και ότι διαθέτουν τους απαιτούμενους οικονομικούς και τεχνολογικούς πόρους για να μειώσουν τις εκπομπές τους.
           Στις 11 Δεκεμβρίου 1997 οι κυβερνήσεις προχώρησαν ένα βήμα περισσότερο και υιοθέτησαν το πρωτόκολλο της UNFCCC στην ιαπωνική πόλη του Κυότο:
Το Πρωτόκολλο του Κυότο ορίζει νομικά δεσμευτικές οριακές τιμές εκπομπών αερίων θερμοκηπίου αρχικά από τις 38 βιομηχανικές χώρες, συμπεριλαμβανομένων όλων των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και για την Ε.Ε. ως ενιαία οντότητα (γνωστή ως Ε.Ε. των 15, καθώς τότε είχε μόνο 15 κράτη μέλη).
Σύμφωνα με τις ρυθμίσεις του Πρωτοκόλλου του Κυότο, οι βιομηχανικές χώρες υποχρεούνται να μειώσουν τις δικές τους εκπομπές έξι αερίων του φαινομένου του θερμοκηπίου (διοξείδιο του άνθρακα, μεθάνιο, υποξείδιο του αζώτου, υδροφθοράνθρακες, υπερφθοράνθρακες και εξαφθοριούχο θείο) κατά περίπου 5% σε σχέση με τα επίπεδα του 1990 κατά τη διάρκεια της πρώτης "περιόδου δέσμευσης" του Πρωτοκόλλου του Κυότο, η οποία καλύπτει τα έτη 2008 έως 2012
Το Πρωτόκολλο του Κυότο τέθηκε σε ισχύ στις 16 Φεβρουαρίου 2005.
Έως τον Ιούνιο του 2007, 172 χώρες και η Ευρωπαϊκή Ένωση έχουν επικυρώσει το πρωτόκολλο. Οι Η.Π.Α. έχουν απορρίψει το πρωτόκολλο.
Στο πλαίσιο του Πρωτοκόλλου του Κυότο, οι 15 χώρες που αποτελούσαν τότε την Ε.Ε. υιοθέτησαν έναν ιδιαίτερα φιλόδοξο στόχο: να μειώσουν τις συνολικές εκπομπές αερίων θερμοκηπίου κατά 8% κάτω από τα επίπεδα του 1990 έως το έτος 2012. Αυτός ο γενικός στόχος μεταφράζεται σε εξειδικευμένους, νομικά δεσμευτικούς στόχους για κάθε κράτος μέλος, αναλόγως προς τη δυνατότητα που έχει να συγκρατήσει τις εκπομπές.

Ευέλικτοι μηχανισμοί
          Το πρωτόκολλο του ΚΥΟΤΟ καθιερώνει καινοτόμους μηχανισμούς υλοποίησης με βάση τη λειτουργία των δυνάμεων της αγοράς- οι γνωστοί ευέλικτοι μηχανισμοί - οι οποίοι αποσκοπούν στη διατήρηση σε χαμηλά επίπεδα του κόστους περιορισμού των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου.
1. Εμπόριο Δικαιωμάτων Εκπομπών Αερίων του Θερμοκηπίου
 Αν μια χώρα δεν εκπέμψει εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου που να φθάνουν το ανώτατο όριο εκπομπών που της αναλογεί, μπορεί να πουλήσει το αχρησιμοποίητο μέρος των εκπομπών της σε κάποια άλλη χώρα που έχει ξεπεράσει το δικό της επιτρεπτό ανώτατο όριο εκπομπών.
Οι κυβερνήσεις της Ε.Ε. έχουν θέσει όρια στις ποσότητες CO2 που μπορούν να εκπέμπουν ετησίως περίπου 10.800 μονάδες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας και ενεργειοβόρα εργοστάσια. Αυτές οι βιομηχανικές μονάδες ευθύνονται για σχεδόν το ήμισυ των εκπομπών CO2 στην Ε.Ε. Οι μονάδες οι οποίες εκπέμπουν λιγότερο CO2 από το επιτρεπόμενο, μπορούν να πωλήσουν τα αναξιοποίητα μερίδια εκπομπών σε άλλα εργοστάσια που δεν τα καταφέρνουν εξίσου καλά.
2. Μηχανισμοί Καθαρής Ανάπτυξης (Clean Development Mechanisms - CDM)
Μια βιομηχανικά αναπτυγμένη χώρα, εκτός από την προσπάθεια μείωσης των εκπομπών στο εσωτερικό της, μπορεί να βοηθήσει στη μείωση των εκπομπών σε κάποια φτωχότερη χώρα. Οι μειώσεις που επιτυγχάνονται με αυτόν τον τρόπο και οι μειώσεις που προέρχονται από εγχώριες πολιτικές και μέτρα συμψηφίζονται και προσμετρούνται προς την επίτευξη του στόχου της βιομηχανοποιημένης χώρας. Στην αναπτυσσόμενη χώρα μένουν τα οφέλη της επένδυσης, όπως η χρήση τεχνολογιών και η μείωση των ρύπων.
 3. Κοινή Υλοποίηση (Joint Implementation - JI)
Οι ανεπτυγμένες χώρες και οι χώρες που η οικονομία τους βρίσκεται σε μεταβατικό στάδιο μπορούν να εφαρμόσουν από κοινού προγράμματα μείωσης της εκπομπής αερίων θερμοκηπίου στο έδαφος της μιας χώρας και μετά να «μοιραστούν» το αποτέλεσμα αυτών των προγραμμάτων (μείωση εκπομπών) κατά την περίοδο 2008-2012.

ΕΠΙΜΕΡΙΣΜΟΣ ΥΠΟΧΡΕΣΕΝ ΜΕΙΣΗΣ ΤΝ ΕΚΠΟΜΠΝ ΣΤΟ ΕΣΤΕΡΙΚΟ ΤΗΣ Ε.Ε

Λουξεµβούργο
-28%
Γαλλία, Φινλανδία
0%
Γερµανία, ∆ανία
-21%
Σουηδία
+4%
Αυστρία
-13%
Ιρλανδία
+13%
Βρετανία
-12,5%
Ισπανία
+15%
Εσθονία, Λετονία, Λιθουανία, Σλοβακία, Σλοβενία, Τσεχία
-8%
Ελλάδα
+25%
Βέλγιο
- 7,5%
Πορτογαλία
+27%
Ιταλία
- 6,5%


Ουγγαρία, Πολωνία, Ολλανδία
- 6%




ΕΠΙΛΟΓΟΣ
     Το πρόβλημα των κλιματικών αλλαγών είναι «μοντέρνο» και περίπλοκο διότι αφενός αφορά σε παγκόσμιο επίπεδο και ταυτόχρονα θα πρέπει να ληφθούν υπόψη και άλλα θέματα όπως η φτώχεια, η οικονομική ανάπτυξη και η αύξηση του πληθυσμού.
Η λύση δεν είναι εύκολη αλλά και η αγνόηση του μπορεί να χειροτερεύσει την κατάσταση.

      Η καταπολέμηση των κλιματικών αλλαγών μπορεί να έχει και θετικές "παρενέργειες", οι οποίες είναι οικονομικά συμφέρουσες:
Ø     η μείωση της κατανάλωσης ενέργειας και άλλων φυσικών πόρων συνεπάγεται εξοικονόμηση χρημάτων
Ø     η διαφοροποίηση των αξιοποιούμενων ενεργειακών πηγών, συμπεριλαμβανομένων των ανανεώσιμων, θα καταστήσει τις οικονομίες μας λιγότερο ευάλωτες στις αυξομειώσεις της τιμής του πετρελαίου.

        Η αλλαγή του κλίματος είναι ένα παγκόσμιο πρόβλημα, όμως, καθένας από μας έχει τη δύναμη να κάνει τη διαφορά. Ακόμη και μικρές αλλαγές στις καθημερινές σας συνήθειες μπορούν να συμβάλλουν στη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου χωρίς να επηρεαστεί αρνητικά η ποιότητα της ζωής σας.

ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΙΣ ΑΝΑΡΘΡΕΣ ΚΡΑΥΓΕΣ ΟΡΙΣΜΕΝΩΝ, ΠΟΥ ΜΕΓΕΘΥΝΟΝΤΑΣ ΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ, ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝ ΦΟΒΟ - ΤΡΟΜΟ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΤΕΥΞΗ ΑΛΛΩΝ ΣΤΟΧΩΝ  – ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ!!!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...