Φωτο από: http://konroroes.pblogs.gr/2009/06/thema-9on-o-koyreas.html |
¨Κοίτα να δεις, τη δεκαετία του ’50 και του ’60 όταν είμαστε μικρά παιδιά, μας εντυπωσίαζε η καρέκλα του κουρέα. Αισθανόμαστε πριγκιπόπουλα όταν μας πήγαιναν οι γονείς για την ¨εν χρω¨ διαδικασία.
Μεγαλώσαμε και ήρθε η ώρα της επανάστασης για να διώξουμε τη χούντα, οπότε και κόψαμε τις συχνές επισκέψεις στα κουρεία ίσως γιατί, ακόμη και η καρέκλα του κουρέα (λόγω μεγέθους), ήταν για μας σύμβολο του καπιταλισμού.
Έφυγε η χούντα αποκαταστάθηκε η δημοκρατία και ακολούθησαν τα χρόνια του ¨ο καθένας για πάρτη του¨. Τότε δεν ενδιέφερε η καρέκλα του κουρέα, γιατί εν τω μεταξύ πολλοί απέκτησαν … ¨αξιοκρατικά¨ τέτοιες καρέκλες, είτε στο σπίτι είτε στη δουλειά. Τα χρόνια αυτά της μεταπολίτευσης, το ενδιαφέρον εστιάσθηκε κυρίως στο look και στο image.
Κάποιοι ¨επαναστάτες¨ δυστυχώς κόλλησαν στην καρέκλα, που έγινε ένα με το σώμα και το μυαλό τους και τώρα μεταλλάχθηκαν οι ίδιοι σε κατ΄εντολή κουρείς, αλλά με μια διαδικασία, που ούτε στα πρόβατα δεν συνηθίζεται. ¨Πού σε πονεί και πού σε σφάζει¨ ο τίτλος που της ταιριάζει.
Το έργο το έχουμε ξαναδεί. Η σημερινή νεολαία θα δυσκολευθεί διότι ξεκινούν τον κύκλο από άλλο σημείο. Τουλάχιστον στο επαναστατικό στάδιο, που σίγουρα θα ακολουθήσει, να μην κάνουν τα ίδια λάθη.
Σημειολογικά, δείτε το μήκος των μαλλιών σε συνδυασμό με τα ιστορικά και τα πολιτικά γεγονότα να καταλάβετε γιατί σήμερα χρησιμοποιούν τις λέξεις ¨κούρεμα¨ ή ¨haircut¨ για να περιγράψουν το … μέλλον.¨
Και εμείς, …. μπέεεεε!!!!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου