Το Savoir Vivre των δημόσιων υπαλλήλων, version II

Και η version Ι και η version II συντάχθηκε από την ίδια ομάδα του Συνηγόρου του Πολίτη

Μετά την εξαγγελία του αρμόδιου Υπουργού για την καθιέρωση κώδικα συμπεριφοράς των δημοσίων υπαλλήλων, έτυχε να επισκεφθούμε εχθές δημόσια υπηρεσία για υποβολή αίτησης δηλ την πρώτη ημέρα εφαρμογής του κώδικα συμπεριφοράς

Με την είσοδο στην υπηρεσία εντυπωσιαστήκαμε με την μεγάλη πινακίδα “CIVIL SERCICE live the dream” στην αγγλική!! Ώπα, άλλα κόλπα είπαμε. Ανεβήκαμε στον όροφο με το πρωτόκολλο και έξω από το γραφείο ακούσαμε κάτι σαν βυζαντινούς ύμνους. Χωρίς να χαλάσουμε την κατανυκτική ατμόσφαιρα, μπήκαμε μέσα.

Είχαν ανάψει κεράκια και ένας υπάλληλος με μούσι κρατούσε και θυμιατό, ενώ οι άλλοι έψαλαν,

Εν Κόλποις Αβραάμ Αναπαύσαι…..

Ένθα ουκ έστι πόνος, ου λύπη, ου στεναγμός,…..

χους ει και εις γην απελεύση…..

την ίδια στιγμή ένας υπάλληλος ευλαβικά κατέβαζε μια πινακίδα από τον τοίχο και αμέσως μετά άλλαξαν τροπάρι!

Ὡσαννὰ …………..,
εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος, ἐν ὀνόματι …..

και ένας άλλος υπάλληλος κρέμασε στην ίδια θέση μια άλλη ταυτόσημη πινακίδα, με άλλες όμως υπογραφές.

Εντύπωση μας έκανε η αμφίεση των υπαλλήλων male και female. Παπιγιόν, το οποίο όμως φορούσαν στο σβέρκο,  γραβάτες..............

από τις παλιές αυτές που είχαν λάστιχο και τον κόμπο έτοιμο, ταγιεράκια και κουστουμάκια που έλεγες μέσα σου, κοντός ήταν ο μακαρίτης!

Γενικά η αμφίεση θύμιζε κάτι από Γαβαλά, αλλά στο πιο κατοχικό (μάλλον λόγω ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ).

Αφού ολοκληρώθηκε η τελετή, σβήσανε τα κεριά και φιλήθηκαν σταυρωτά, τολμήσαμε να ρωτήσουμε για να μάθουμε τι συμβαίνει.

Με μια ευγένεια πραγματικά εντυπωσιακή, όλοι μαζί προσπάθησαν να μας εξυπηρετήσουν, τόσο φορτικά, μέχρι παρεξηγήσεως … που λέει ο λόγος. Ο προϊστάμενος με τρεμάμενη φωνή μας εξήγησε ότι ο παλιός κώδικας που είχε συνταχθεί από την ίδια περίπου ομάδα ειδικών!!!! αλλά με υπογραφή του τότε υφυπουργού κου Ανδρεουλάκου, και του τότε Συνηγόρου του πολίτη και νυν Δημάρχου Αθηναίων κου Καμίνη, απεστάλη ξανά και τώρα φέρει την υπογραφή του κου Ρέππα και της νυν Συνηγόρου, οπότε για την επιτυχία της πρώτης αποστολής (version) έπρεπε να γίνει αυτή η λιτή τελετή.

 Μας προσέφερε μάλιστα ελιές θρούμπες και μας ζήτησε συγνώμη, γιατί στο παρελθόν σε ανάλογες τελετές, είχαν και σουβλάκια και σιροπιαστά. Επίσης, μια υπάλληλος, η οποία έχει αναλάβει κάθε πρωί να θυμιάζει τον κώδικα συμπεριφοράς, μας εκμυστηρεύθηκε ότι δεν τον βλέπει να κρέμεται για πολύ ακόμη στη θέση του, διότι μετά τις εκλογές θα επαναληφθεί η διαδικασία αποκαθήλωσής του με νέα version, η οποία εκτός από τις απαγορεύσεις για το facebook, θα συμπεριλάβει και το twitter και άλλα social networks, πλην της πασιέντζας και αυτό, μετά από σκληρό αγώνα της ΑΔΕΔΥ.

Κάτω από την πινακίδα είχε και ένα κουτί για donation, για όποιον είχε την ευχαρίστηση να συνδράμει, ώστε να αγοράζουν λιβάνι και καρβουνάκια.

Υποβάλαμε την αίτηση manual γιατί το ηλεκτρονικό πρωτόκολλο ήταν out of order και στην ερώτηση πότε θα πάρουμε απάντηση, όλοι μαζί με μια φωνή πραγματικά digital (ίσως … λόγω ηλεκτρονικής διακυβέρνησης) μουρμούρισαν ουουουουουουου!!!!!!!!, το οποίο συνόδευαν και με κάτι περίεργες κινήσεις των δακτύλων. Ρίξαμε κάτι ψιλά στο κουτί και φύγαμε τρεχάτοι, αφού πρώτα ρωτήσαμε τον θυρωρό τι σήμαινε η απάντηση που πήραμε.

Και αυτός σε άπταιστη αγγλική μας ψιθύρισε …KEEP WALKING!