ΠΡΙΝ ΤΟΝ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟ ΑΝΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟ:
1: (9/5/2011) Την «έξοδο» στην Ειδική Γραμματέα Περιβάλλοντος δείχνει ο Γ. Πεταλωτής λόγω «χρυσού» ταξιδιού...
¨…Ερωτηθείς για το θέμα αυτό, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος κ. Πεταλωτής, απάντησε: «Διάβασα κάποιες δηλώσεις της κ. Καραβασίλη, η οποία είναι μία σοβαρή επιστήμονας. Η δουλειά την οποία κάνει στο Υπουργείο, στο οποίο υπηρετεί , είναι να προστατεύει το περιβάλλον. Θεώρησα και θεωρώ απαράδεκτο και το τόνισα, στο πιο υψηλό επίπεδο, που θα μπορούσα και στην υπουργό στην κα. Μπιρμπίλη, ότι δεν μπορεί μία γραμματέας Υπουργείου Περιβάλλοντος να επισκέπτεται μαζί με τους φιλοξενούμενους από την εταιρεία χρυσού, οι οποίοι πήγαν από την περιοχή μας ιδιώτες, πολίτες, στη Φινλανδία, για να επισκεφθεί τα χρυσορυχεία, που βρίσκονται εκεί. Εν πάση περιπτώσει, ακόμη και καλά να ήταν τα χρυσορυχεία εκεί -αυτό είναι μία άλλη συζήτηση- οποιοσδήποτε κρατικός λειτουργός, έχει υποχρέωση να έχει μία αποστασιοποιημένη άποψη, επιστημονική και πολιτική και μάλιστα να μην ακολουθεί κανένα πρόγραμμα. Η κα. Καραβασίλη, βέβαια, είπε ότι πήγε με δικά της έξοδα, ότι δεν ήταν ενταγμένη σ΄αυ τή την επίσκεψη των υπόλοιπων πολιτών. Αυτό ελέγχεται και είναι θέμα ενός ελέγχου, μιας έρευνας που γίνεται. Από κει και πέρα υπάρχει εκφρασμένη άποψη, εδώ και πολλά χρόνια, των τοπικών κοινωνιών για την τύχη του χρυσού στην περιοχή μας. Υπάρχει και ξεκάθαρη τοποθέτηση του πρωθυπουργού, του κ. Παπανδρέου, όταν ήρθε στην Κομοτηνή, ότι στο θέμα του χρυσού δεν πρόκειται να γίνει κάτι διαφορετικό, απ' αυτό που συμφωνούν οι τοπικές κοινωνίες. Τότε, πραγματικά, είναι απαράδεκτο να υπάρχουν άλλου είδους ενέργειες, υπονομευτικές από κάποιον κρατικό λειτουργό και με τις συνέπειες οι οποίες θα υπάρχουν».
Σε άλλο σημείο της συνέντευξής του στο ραδιόφωνο της Ροδόπης, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος με τις δηλώσεις του φαίνεται να βάλλει κατά υπουργών που προωθούν τη λύση της εκμετάλλευσης του χρυσού και υπονοεί ότι σε τέτοιες ιδέες, τα κίνητρα δεν είναι αγνά...
«Η κρατική εξουσία, η οποία μάλιστα, είναι πολύ μακριά από την περιοχή μας και ίσως δεν ενδιαφέρεται τόσο, όσο θα έπρεπε να ενδιαφέρεται, διακινεί ένα σενάριο εκμετάλλευσης του χρυσού στην περιοχή μας, γιατί θεωρεί ότι είναι μία πολύ καλή επένδυση. Τα συμφέροντα που υπάρχουν, είναι πολλά. Οι εταιρείες, οι οποίες δραστηριοποιούνται έχουν , υποθέτω, τεράστια κέρδη για να κάνουν μία τόσο επίπονη και επίμονη δουλειά σε όλα τα επίπεδα, εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Συνεπώς, αυτό που απομένει στις τοπικές κοινωνίες είναι να εμμείνουν στην άποψή τους, για την επικινδυνότητα της εξόρυξης. Εκτός, αν κάποιος μας πείσει και μέχρι στιγμής δεν έχει γίνει αυτό, ότι θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί κάτι άλλο, εκτός από κυάνιο, ότι δεν θα υπάρχουν ανοιχτές λίμνες κυανίου, για να κάνουν την περιοχή μας περιοχή Φαρ-Ουέστ. Το να γίνουμε Ελ - Ντοράντο της Ελλάδας, δεν είναι ούτε στα αναπτυξιακά μας πρότυπα, ούτε στα πολιτιστικά μας , αλλά και δεν εξυπηρετεί οικονομικά με λίγες θέσ εις εργασίας, τη ζημιά που θα έχουμε. Οι διαφορετικές απόψεις είναι θεμιτές.
Είδαμε να πηγαίνουνε σ' αυτά τα ταξίδια διαμορφωτές της κοινής γνώμης και άνθρωποι οι οποίοι είναι επιλεγμένοι, ώστε να παίξουν κάποιους ρόλους, ώστε ν' αλλάξουν, ίσως, οι απόψεις όλων μας... Νομίζω, ότι οποιαδήποτε διαφορετική συζήτηση, έχει άλλα κίνητρα».
Σε άλλο σημείο της συνέντευξής του στο ραδιόφωνο της Ροδόπης, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος με τις δηλώσεις του φαίνεται να βάλλει κατά υπουργών που προωθούν τη λύση της εκμετάλλευσης του χρυσού και υπονοεί ότι σε τέτοιες ιδέες, τα κίνητρα δεν είναι αγνά...
«Η κρατική εξουσία, η οποία μάλιστα, είναι πολύ μακριά από την περιοχή μας και ίσως δεν ενδιαφέρεται τόσο, όσο θα έπρεπε να ενδιαφέρεται, διακινεί ένα σενάριο εκμετάλλευσης του χρυσού στην περιοχή μας, γιατί θεωρεί ότι είναι μία πολύ καλή επένδυση. Τα συμφέροντα που υπάρχουν, είναι πολλά. Οι εταιρείες, οι οποίες δραστηριοποιούνται έχουν , υποθέτω, τεράστια κέρδη για να κάνουν μία τόσο επίπονη και επίμονη δουλειά σε όλα τα επίπεδα, εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Συνεπώς, αυτό που απομένει στις τοπικές κοινωνίες είναι να εμμείνουν στην άποψή τους, για την επικινδυνότητα της εξόρυξης. Εκτός, αν κάποιος μας πείσει και μέχρι στιγμής δεν έχει γίνει αυτό, ότι θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί κάτι άλλο, εκτός από κυάνιο, ότι δεν θα υπάρχουν ανοιχτές λίμνες κυανίου, για να κάνουν την περιοχή μας περιοχή Φαρ-Ουέστ. Το να γίνουμε Ελ - Ντοράντο της Ελλάδας, δεν είναι ούτε στα αναπτυξιακά μας πρότυπα, ούτε στα πολιτιστικά μας , αλλά και δεν εξυπηρετεί οικονομικά με λίγες θέσ εις εργασίας, τη ζημιά που θα έχουμε. Οι διαφορετικές απόψεις είναι θεμιτές.
Είδαμε να πηγαίνουνε σ' αυτά τα ταξίδια διαμορφωτές της κοινής γνώμης και άνθρωποι οι οποίοι είναι επιλεγμένοι, ώστε να παίξουν κάποιους ρόλους, ώστε ν' αλλάξουν, ίσως, οι απόψεις όλων μας... Νομίζω, ότι οποιαδήποτε διαφορετική συζήτηση, έχει άλλα κίνητρα».
2: (6/2/2011) Δυο ξένες στο ίδιο Υπουργείο η Τίνα και η Μαργαρίτα. Νέα παραλλαγή της “δημόσιας διαβούλευσης” για τη “χρυσή” επένδυση του Μπόμπολα στη Χαλκιδική
Από: antigoldgreece
ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟ ΑΝΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟ:
Ο κος Πεταλωτής δεν είναι πλέον
Κυβερνητικός Εκπρόσωπος, η κα Μπιρμπίλη δεν μετέχει στην Κυβέρνηση και η κα Καραβασίλη δημοσιεύει στο Blog της:¨10 Ιουλ 2011
Σχόλιο για την έγκριση, από το ΥΠΕΚΑ, της ΑΕΠΟ που αφορά σε επένδυση Μεταλλευτικών - Μεταλλουργικών δραστηριοτήτων στη Χαλκιδική
Το στοίχημα των καιρών, μεσούσης μιας οικονομικής κρίσης που δεν έχει προηγούμενο, είναι να κάνουμε αυτή την κρίση ευκαιρία.
Είμαστε σε κρίση, είμαστε σε πόλεμο ! Αλλά, τούτος ο πόλεμος, αυτή η κρίση, μπορεί να ξεκαθαρίσουν συγκεχυμένες λογικές πάνω σε θέματα αξιών.
Από αυτή τη ζύμωση, πρώτιστα πρέπει να αναδειχθεί η υποχρέωση να διαφυλάξουμε, ως «κόρη οφθαλμού», την πηγή της ζωής μας, που είναι το περιβάλλον, αντιλαμβανόμενοι όμως ταυτόχρονα ότι η ανάπτυξη αποτελεί βασική προϋπόθεση στην επιβίωση και εξέλιξη του ανθρώπινου γένους.
Ήρθε η ώρα να συνειδητοποιήσουμε και να κάνουμε πράξη το πραγματικό νόημα της αειφόρου ανάπτυξης, χωρίς αγκυλώσεις και μικροσκοπιμότητες του παρελθόντος που ευνοήθηκαν, τόσο από την έλλειψη πληροφόρησης, όσο και από τη χειραγώγηση.
Η επένδυση της «Ελληνικός Χρυσός» στη Χαλκιδική, όπως εγκρίθηκε από το ΥΠΕΚΑ, μετά από ενάμισι χρόνο ελέγχων, μελετών και σκληρών διαπραγματεύσεων σε κάθε επίπεδο, αποτελεί σημαντική εφαρμογή της λογικής της αειφορίας για βιώσιμη οικονομική ανάπτυξη, κοινωνική συνοχή και προστασία του περιβάλλοντος, σε μια περιοχή που για δεκαετίες παρέμεινε στάσιμη, λόγω των οδυνηρών εμπειριών του παρελθόντος, αλλά και των τοπικών μικροπολιτικών σκοπιμοτήτων.
Στη διαδικασία αυτή το ΥΠΕΚΑ προσπάθησε να προχωρήσει πέρα από τη θεσμοθετημένη διαβούλευση ανοίγοντας, για πρώτη φορά, έναν ουσιαστικό και ειλικρινή διάλογο με όλους τους Πολίτες, με τους οποίους είχε ήδη αναπτύξει στενή συνεργασία. Ο διάλογος αυτός πολεμήθηκε με σφοδρότητα από μεμονωμένες ομάδες, που χρησιμοποιώντας το "ενδιαφέρον" τους για το περιβάλλον, ικανοποιούσαν και προσωπικές σκοπιμότητες.
Οι όροι για την υψηλή προστασία του περιβάλλοντος που επιβλήθηκαν, με χρήση των πλέον δαπανηρών, βέλτιστων τεχνικών, με υποχρέωση αποκατάστασης ακόμη και της «ιστορικής» περιβαλλοντικής ζημιάς, που άφησε πίσω της η μακρόχρονη εξόρυξη, αλλά και η απόδοση στην τοπική κοινωνία σημαντικών αναπτυξιακών έργων και ετήσιου «τέλους» επί της αξίας του ορυκτού πλούτου, αποτελούν σταθμό για συναφείς δραστηριότητες, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και διεθνώς.
Η εφαρμογή των ιδιαίτερα αυστηρών περιβαλλοντικών όρων, που τέθηκαν στη σχετική έγκριση, διασφαλίζεται από το συνεχή αυστηρό έλεγχο που θα διενεργεί, όχι μόνον η αξιόπιστη Ειδική Υπηρεσία Επιθεωρητών Περιβάλλοντος, αλλά και οι ίδιοι οι πολίτες, μέσα από τη συνεχή τους ενημέρωση από το διαδίκτυο και από την Επιτροπή Παρακολούθησης, στην οποία κύριο ρόλο έχει η τοπική κοινωνία.
Πιστεύω ότι η υλοποίηση της επένδυσης αυτής θα δημιουργήσει τις συνθήκες για την ανάπτυξη μιας πραγματικής εμπιστοσύνης μεταξύ των τριών βασικών συντελεστών της κοινωνίας μας, που είναι η Πολιτεία, ο Πολίτης και οι Επιχειρήσεις.
(σχόλιο της Μ.Κ. που της ζητήθηκε από την εφημερίδα "Θεσσαλονίκη" σχετικά με το θέμα)¨.
Είμαστε σε κρίση, είμαστε σε πόλεμο ! Αλλά, τούτος ο πόλεμος, αυτή η κρίση, μπορεί να ξεκαθαρίσουν συγκεχυμένες λογικές πάνω σε θέματα αξιών.
Από αυτή τη ζύμωση, πρώτιστα πρέπει να αναδειχθεί η υποχρέωση να διαφυλάξουμε, ως «κόρη οφθαλμού», την πηγή της ζωής μας, που είναι το περιβάλλον, αντιλαμβανόμενοι όμως ταυτόχρονα ότι η ανάπτυξη αποτελεί βασική προϋπόθεση στην επιβίωση και εξέλιξη του ανθρώπινου γένους.
Ήρθε η ώρα να συνειδητοποιήσουμε και να κάνουμε πράξη το πραγματικό νόημα της αειφόρου ανάπτυξης, χωρίς αγκυλώσεις και μικροσκοπιμότητες του παρελθόντος που ευνοήθηκαν, τόσο από την έλλειψη πληροφόρησης, όσο και από τη χειραγώγηση.
Η επένδυση της «Ελληνικός Χρυσός» στη Χαλκιδική, όπως εγκρίθηκε από το ΥΠΕΚΑ, μετά από ενάμισι χρόνο ελέγχων, μελετών και σκληρών διαπραγματεύσεων σε κάθε επίπεδο, αποτελεί σημαντική εφαρμογή της λογικής της αειφορίας για βιώσιμη οικονομική ανάπτυξη, κοινωνική συνοχή και προστασία του περιβάλλοντος, σε μια περιοχή που για δεκαετίες παρέμεινε στάσιμη, λόγω των οδυνηρών εμπειριών του παρελθόντος, αλλά και των τοπικών μικροπολιτικών σκοπιμοτήτων.
Στη διαδικασία αυτή το ΥΠΕΚΑ προσπάθησε να προχωρήσει πέρα από τη θεσμοθετημένη διαβούλευση ανοίγοντας, για πρώτη φορά, έναν ουσιαστικό και ειλικρινή διάλογο με όλους τους Πολίτες, με τους οποίους είχε ήδη αναπτύξει στενή συνεργασία. Ο διάλογος αυτός πολεμήθηκε με σφοδρότητα από μεμονωμένες ομάδες, που χρησιμοποιώντας το "ενδιαφέρον" τους για το περιβάλλον, ικανοποιούσαν και προσωπικές σκοπιμότητες.
Οι όροι για την υψηλή προστασία του περιβάλλοντος που επιβλήθηκαν, με χρήση των πλέον δαπανηρών, βέλτιστων τεχνικών, με υποχρέωση αποκατάστασης ακόμη και της «ιστορικής» περιβαλλοντικής ζημιάς, που άφησε πίσω της η μακρόχρονη εξόρυξη, αλλά και η απόδοση στην τοπική κοινωνία σημαντικών αναπτυξιακών έργων και ετήσιου «τέλους» επί της αξίας του ορυκτού πλούτου, αποτελούν σταθμό για συναφείς δραστηριότητες, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και διεθνώς.
Η εφαρμογή των ιδιαίτερα αυστηρών περιβαλλοντικών όρων, που τέθηκαν στη σχετική έγκριση, διασφαλίζεται από το συνεχή αυστηρό έλεγχο που θα διενεργεί, όχι μόνον η αξιόπιστη Ειδική Υπηρεσία Επιθεωρητών Περιβάλλοντος, αλλά και οι ίδιοι οι πολίτες, μέσα από τη συνεχή τους ενημέρωση από το διαδίκτυο και από την Επιτροπή Παρακολούθησης, στην οποία κύριο ρόλο έχει η τοπική κοινωνία.
Πιστεύω ότι η υλοποίηση της επένδυσης αυτής θα δημιουργήσει τις συνθήκες για την ανάπτυξη μιας πραγματικής εμπιστοσύνης μεταξύ των τριών βασικών συντελεστών της κοινωνίας μας, που είναι η Πολιτεία, ο Πολίτης και οι Επιχειρήσεις.
(σχόλιο της Μ.Κ. που της ζητήθηκε από την εφημερίδα "Θεσσαλονίκη" σχετικά με το θέμα)¨.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου