Τετάρτη 7 Μαρτίου 2012

Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ): Μύθος και πραγματικότητα


Το: ¨πολύ ΑΠΕ και, λίγο κρασί, λίγο θάλασσα και το … ¨, δεν είναι συνταγή για την ανάπτυξη!!!!
Τα δυο τελευταία χρόνια σε καθημερινή βάση δεχόμαστε βομβαρδισμό από ειδήσεις σχετικά με τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ) και τη πράσινη ενέργεια και για να το εμπεδώσουμε επισείουν τα καταστροφικά σενάρια των κλιματικών αλλαγών περιορίζοντάς τα στην αύξηση των εκπομπών CO2 από τα ορυκτά (συμβατικά) καύσιμα, γιατί έτσι τους βολεύει.
Να ξεκαθαρίσουμε όμως από την αρχή ότι:
-      Οι δεσμεύσεις της χώρας όσον αφορά τις ανανεώσιμες πηγές  και τις εκπομπές CO2 πρέπει να τηρηθούν, αλλά μέχρι εκεί! Όχι σε έργα αμφιβόλου απόδοσης και υπερβολικού κόστους, που στηρίζονται μόνο στις επιδοτήσεις και επιχορηγήσεις, όπως το HELIOS PROJECT ή όπως αυτά που ανακοινώθηκαν πρόσφατα με την διαδικασία του fast track
-      Το βέλτιστο ενεργειακό μίγμα μιας χώρας δεν είναι αποτέλεσμα μόνο ¨πράσινων¨ προσεγγίσεων, αλλά σοβαρών μελετών κόστους - οφέλους. Στη χώρα μας έχουν ξεχάσει το κόστος και μιλάνε μόνο για όφελος και ειδικότερα μόνο για το CΟ2, σαν να είμαστε η χώρα, που μόνο από εμάς εξαρτάται η σωτηρία του πλανήτη!
-      Σε ενεργειακά θέματα, τα οποία είναι καθοριστικά για την ανάπτυξη της χώρας, η συμμετοχή και η ενημέρωση του λαού, με απλά και κατανοητά λόγια, είναι αναγκαία προϋπόθεση.

Ας προσπαθήσουμε λοιπόν να δώσουμε την εικόνα σε Ευρωπαϊκό επίπεδο, της συμμετοχής των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, στον τομέα της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας.
Με βάση .................
τον πίνακα της αρχικής φωτο, προκύπτουν τα παρακάτω:
1: Σημαντικές διαφοροποιήσεις από χώρα σε χώρα ως προς το είδος των καυσίμων για την παραγωγή της ηλεκτρικής ενέργειας.
2: Είναι φανερό ότι κάθε χώρα, με βάση τις δικές της έρευνες –μελέτες κόστους οφέλους, εκμεταλλεύεται για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας τους πόρους που διαθέτει, με τέτοιο τρόπο ώστε να έχει τη μεγαλύτερη απόδοση και το μικρότερο δυνατό κόστος, λαμβάνοντας βεβαίως υπόψη και όλες τις πιθανές περιβαλλοντικές επιπτώσεις.
Έτσι, η Γαλλία και το Βέλγιο στηρίζεται στην πυρηνική ενέργεια, η Πολωνία στο Λιγνίτη, η Ολλανδία στα αέρια καύσιμα, η Σουηδία και η Αυστρία στις ΑΠΕ (κυρίως υδροηλεκτρικά !).

Αλλά και το είδος των ΑΠΕ (υδροηλεκτρικά, αιολικά, φωτοβολταϊκά, βιομάζα, γεωθερμία) διαφοροποιείται σημαντικά από χώρα σε χώρα με βάση τα στοιχεία, που εμφανίζονται στις εικόνες 1 και 2:

Εικόνα 1: ΑΠΕ στις χώρες της Ε.Ε
Τα βασικά συμπεράσματα είναι:
1: Τη μεγαλύτερη συμμετοχή στις ΑΠΕ στην Ε.Ε (27 χώρες), έχουν τα υδροηλεκτρικά 52,1% ακολουθεί η αιολική ενέργεια 25,7% και η βιομάζα και έπονται τα ηλιακά συστήματα με ποσοστό μόνο 3.3%. Το ποσοστό των φωτοβολταϊκών στο σύνολο της παραγόμενης ηλεκτρικής ενέργειας είναι μόνο 0,6%.
2: Μεγαλύτερη συμμετοχή των φωτοβολταϊκών στην ηλεκτρική παραγωγή, έχει η Γερμανία με ποσοστό 1,78% στο σύνολο της παραγόμενης ηλεκτρικής ενέργειας και παρά τα απίστευτα μεγάλα ποσά που έχει δαπανήσει για επιδοτήσεις σε αυτόν τον τομέα.

Βλέποντας λοιπόν αυτά τα επίσημα στοιχεία και ακούγοντας τα στοιχεία που ανακοινώνουν, είτε για το πρόγραμμα HELIOS, είτε για άλλα έργα ΑΠΕ, μόνο αμφιβολίες δημιουργούνται για την τελική τους εξέλιξη.

Εικόνα 2: Μερίδιο ανά είδος ΑΠΕ στην ηλεκτρική παραγωγή
Επισήμανση: Η τελική εγκατεστημένη ισχύ του προγράμματος Helios θα ανέρχεται σε 10 GW. Εάν υπολογίσουμε την παραγόμενη ηλεκτρική ενέργεια, με βάση και τις ώρες ηλιοφάνειας, στην πλήρη ανάπτυξη του το HELIOS θα παράγει ετησίως περίπου 15.000-18.000 GWh, δηλαδή το 25%-30% της ηλεκτρικής ενέργειας που παράγεται σήμερα !!!! Τοποθετείστε αυτό το μέγεθος στην εικόνα 2 και αναρωτηθείτε γιατί άλλες χώρες, όπως η Ισπανία, η Ιταλία, με μεγαλύτερο ηλιακό δυναμικό ,δεν επέλεξαν αλλά ούτε και σχεδιάζουν για το μέλλον τέτοια ανάπτυξη, για τα φωτοβολταϊκά συστήματα. Να προσθέσουμε επίσης ότι από αυτές τις χώρες, η μεταφορά της ηλεκτρικής ενέργειας στην Κεντρική Ευρώπη, είναι πολύ πιο εύκολη.

Είναι καιρός να αποφασισθεί, με βάση σοβαρές μελέτες, το ενεργειακό μίγμα που συμφέρει  πραγματικά τη χώρα.
Στο μίγμα αυτό και οι ΑΠΕ θα έχουν συνεισφορά, αλλά χωρίς ¨πρασινάδες¨ και χωρίς τις ¨προκαταλήψεις¨ των κλιματικών αλλαγών.

Η πηγή των στοιχείων είναι: http://ec.europa.eu/energy/renewables/electricity/electricity_en.htm

2 σχόλια:

archaeopteryx είπε...

Ακόμα και αυτά τα νούμερα, ωραιοποιούν την κατάσταση. Πχ, η Γερμανία, φαίνεται να έχει πολλή (σχετικά με τους άλλους) αιολική ενεεργεια. Κι όμως είναι παραπλανητικό. Όλη αυτή ι Γερμανική αιολική είναι 6,5-7% της ζήτησης! Και όσο πλησιάζει το 7%, αυξάνεται ο κίνδυνος blackout είτε όταν δεν φυσάει (προφανές) είτε όταν φυσάει (λιγότερο προφανές).

Όσο η αιολική (που είναι λίγο τυχαία) είναι ασήμαντο ποσοστό (κάω από 5% της ζήτησης), "χάνεται". Όταν περάσει το ασήμαντο, αποσταθεροποιεί το δίκτυο. Με το μέσο όρο 7% που πέτυχε το 2011 είχε 900 επεισόδια αστάθεις δικτύου, συνεχείς "επείγουσες" ειαγωγές πυρηνικού από Τσεχία και Γαλλία, και τον Δεκέμβριο από μαζούτ Αυστρίας! (όταν δεν φυσάει). Όταν φυσάει, τα 22.000 ΜW που παράγουν με την ταχύτητα του αέρα στον κύβο, ψήνουν το δίκτυο και ανγκάζεται να κάνει επιγουσες ΕΞΑΓΩΓΕΣ σε μικρότερες χώρες που δεν θέλουν τέτοια ταραχή στο δικό τους δίκτυο!!

Αυτό είναι εγγενές στο αιολικό. Αν η Νορβηγία ήταν δικιά τους, θα μετριαζόταν το προβλημα με αντλησιοταμίευση, αλλά θα έχαναν οι Νορβγηγοί τον έλεγχο του δικού τους δικτύου. Εμείς πχ, το θεωρητικό 4-5% ποσοστό ηλεκτροδότησης που αναφέρει η ΕΟΝ από το 2005, άντε να το πάμε 6, 7, 8, 9?? ως εκεί, με τα υδροηλεκτρικά μας. Αλλά με τι κόστος!! 2.000 μεγαβάτ είναι 3-4 δις κεφάλαιο.

Και υπάρχει άλλη μία ακόμα πιο μακάβρια πτυχή. Όταν λέει η Γερμανία 6,5-7% της ηλεκτροδότησης, αυτό δεν είναι 6,5-7% εξοικονόμηση καυσίμου, αλλά αν κρίνω από τα Φαλκλαντς και το Οντάριο, λιγότερο από το μισό.

Τρέλα ορθή!

katalytikos είπε...

Έχεις δίκιο! Ακόμη και για τα φωτοβολταικά του HELIOS γεννιώνται πολλά ερωτήματα για τη διάθεση του παραγόμενου ηλεκτρικού ρεύματος,όταν δουλεύουν σε πλήρη ισχύ.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...