Σάββατο 25 Αυγούστου 2012

Μια απλή αλήθεια που δεν υπολογίζουμε



… και δυστυχώς στους πλέον άπληστους ανήκουν και οι δήθεν οικολόγοι, οι δήθεν πράσινοι, οι δήθεν προστάτες του περιβάλλοντος, οι δήθεν κλιματολόγοι, οι δήθεν περιβαλλοντολόγοι, κλπ κλπ κλπ  

Και

για να θυμηθούμε και ........
το ΜΙΧΑΛΗ ΜΕΝΙΔΙΑΤΗ, που έφυγε για το μεγάλο ταξίδι, ακούστε ένα καταπληκτικό τραγούδι του.

Για το χατήρι μιας παλιάς αγάπης
Στίχοι: Πόπη Πασβάντη
Μουσική: Γιώργος Κόρος


Μες στη ζωή μου έχω ζήσει τόσες πίκρες.
Μες την καρδιά μου αν θα ψάξεις, θα βρεις λύπες.
Και ένας πόνος στη ζωή μου μ' έχει κάνει
να μη γνωρίσω τι θα πει χαρά

Κλάψε καρδιά μου πικρά
κλάψε καρδιά μου πικρά
γι' αυτή τη συμφορά

Έχω παρέα μου τη στεναχώρια
κλάψε φτωχή καρδιά που ζούμε χώρια.
Κλάψε τον πόνο σου πικρά, φτωχή καρδιά
για το χατίρι μιας παλιάς αγάπης

Για σένα έγινε η ζωή μου τώρα μαύρη
εσύ τη μέρα μου την έκανες σκοτάδι
Και δεν μπορεί στον πόνο η καρδιά μου τώρα
λίγη και εκείνη για να βρει χαρά

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Ινδιάνικη προφητεία (Φυλή Κρι)

«Μόνον όταν το τελευταίο δέντρο έχει πεθάνει και το τελευταίο ποτάμι έχει δηλητηριαστεί και το τελευταίο ψάρι έχει πιαστεί, θα καταλάβουμε ότι
δεν μπορούμε να φάμε τα χρήματα»

Η.Κ.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...