Μια πρώτη παρατήρηση
Στη χώρα
μας μόνο τα καταστροφολογικά - τρομοκρατικά σενάρια περί κλιματικής αλλαγής και
υπερθέρμανσης του πλανήτη βλέπουν το φως της δημοσιότητας και αγνοείται επιδεικτικά
το ενδιαφέρον debate,
που διεξάγεται σε Παγκόσμιο και Ευρωπαϊκό επίπεδο, τα τελευταία χρόνια.
Παρακολουθώντας στα δελτία ειδήσεων
την πρόγνωση του καιρού έχουμε πλέον την εμπειρία να δίνουμε βάση και να
πιστεύουμε τις προγνώσεις για τις επόμενες 1-2 ημέρες ή το πολύ για μια
εβδομάδα.
Το μεγάλο λοιπόν ερώτημα που
προκύπτει είναι:
Πώς κατάφεραν να μας πείσουν και να μας κάνουν να πιστεύουμε την κλιματική
αλλαγή και την υπερθέρμανση του πλανήτη με βάση προγνώσεις του καιρού, που
αφορούν στα επόμενα 100 χρόνια ??
Πάνω σε
αυτές τις προβλέψεις και σενάρια σχεδιάστηκε η ¨πράσινη¨ ανάπτυξη, με βασικούς
άξονες πολιτικής τους φόρους, τα πράσινα τέλη, τις ΑΠΕ, κλπ, με …στόχο να
μειωθούν οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα.
Το
επιχείρημά τους είναι ότι το λέει η ¨κλιματική επιστήμη¨, ξεχνώντας ότι η
πραγματική επιστήμη μελετά πολύ προσεκτικά ότι αφορά στο μέλλον και δεν
βασίζεται σε …μοντέλα, που διαρκώς πέφτουν έξω.
Ας
θυμηθούμε κάποιες από τις εξωφρενικές προβλέψεις των κλιματολόγων.
- Τον Μάρτιο του 2009 , ο
πρίγκιπας της Ουαλίας δήλωσε ότι ο κόσμος είχε « μόλις 100 μήνες για να αποτρέψει
την ανεπανόρθωτη κλιματική αλλαγή και την κατάρρευση του οικοσυστήματος »
- Ομοίως , στην έκθεσή του για το
2006 σχετικά με τις οικονομικές επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής , ο Sir
Nicholas Stern έγραψε ότι , « Αν δεν δράσουμε , το συνολικό κόστος
και οι κίνδυνοι της κλιματικής αλλαγής θα είναι ισοδύναμη με την απώλεια
τουλάχιστον πέντε τοις εκατό του παγκόσμιου ΑΕΠ κάθε έτος , τώρα και για
πάντα» .
Με βάση και
τα σημερινά δεδομένα μπορείτε να εκτιμήσετε εαν οι προβλέψεις αυτές συνιστούν επιστήμη...
Οι εγκέφαλοι
των κλιματολόγων περιέχουν ένα κοκτέιλ ιδεών που περιλαμβάνουν αντι - βιομηχανική
λατρεία της φύσης, μετα-αποικιακή ενοχή, μια πίστη στους επιστήμονες ως ένα νέο
ιερατείο της αλήθειας, ένα μίσος της αύξησης του πληθυσμού, μια αποστροφή στην
αύξηση του πλούτου και πίστη στην παγκόσμια διακυβέρνηση. Αυτά συνοδεύονται
αφενός από την αγάπη για την πρόβλεψη ότι τα αποθέματα ενέργειας δεν θα διαρκέσουν
πολύ και αφετέρου τρέφουν και μια απέχθεια για την ανθρώπινη φυλή υιοθετώντας
την άποψη της Λέσχης της Ρώμης
ότι δηλαδή «Ο κόσμος υποφέρει από καρκίνο και
ο καρκίνος είναι ο άνθρωπος».
Αυτές οι
πεποιθήσεις άρχισαν να παίρνουν οργανωμένη - διεθνή πολιτική μορφή ...