Το πήρα απόφαση και πήγα στα Όρη να συναντήσω το Φίλο μου τον Τριφυλογιώργη!
Είχα αρνηθεί αρχικά άλλη πρόταση φίλου …¨να πάμε να ραβδίσομε ένα λιοφυτάκι που είχε σημισακό στις Άλπεις¨!
Βέβαια, ακόμη και σήμερα προσπαθώ να συνέλθω από τη ΡΑΚΗ!
06:00: Η φωνή του Τριφυλογιώργη ¨Ξύπνα ορέ!!!!¨
Καύσιμα στο ¨όχημα¨ της φωτό, και βουρ για το λιόφυτο.
07:30: Τα ραβδιστικά είχαν πάρει φωτιά, οι εντολές έδιναν και έπαιρναν του στυλ:
¨Βάστα τη βέργα σέργου του Θεού! Ανεντρανιστά!¨
¨Τράβα τη παλέτσα! Πιάσε το κατσούνι! Φέρε τη τέμπλα! Σάκιαζε! Ξεφύλλιζε!¨.
10:00: Το πρώτο κρασί και οι μεζέδες τυρί, ελιές και ντάκος από τη καστάνια του Τριφυλογιώργη.
11:00: … τα είχα φτύσει!
¨Κάτσε κακομοίρη στο χαρακάκι και συ δεν είσαι για τέτοιες δουλειές!¨
Το μεσημέρι μετά από τη σαλάτα με τη ρέγκα και δυο ποτήρια κρασί, απαλλάχθηκα των καθηκόντων, με εντολή να πάω να ανάψω τη φωτιά στο ρακοκάζανο!
16:00: Η επιστροφή με 5 σακιά γεμάτα ελιές έτοιμες για το εργοστάσιο! ¨Πράμα βεντέμα¨ Παραπονιέται ο Τριφυλογιώργης και συνεχίζει: ¨Ήντα τρέμεις ορέ σα το κουλούκι! Ούτε φωτιά δε γατές να ανάψεις?¨. Μια σύντομη βόλτα στο μαντρί, για τη απαραίτητη φροντίδα των αιγοπροβάτων και
17:30: Αρχίζει να τρέχει ο λουλάς ΡΑΚΗ
18:00: Φανέρωσε η υπόλοιπη παρέα ο Λιάκος, ο Νικολής, ο Γιώργης, ο Αντρέας, ο Μανόλης κ.ά, με τη λύρα και το λαούτο.
Παπούλες, κουκιά, αγκινάρες και ελιές για πρώτη δόση.
Λίγο αργότερα σερβίρεται ο τσιγαριστός λαγός!
20:00: Τα οφτά και τα αντικριστά είναι έτοιμα, μα εγώ ήδη δεν έβλεπα από το μεθύσι, ούτε τα πόδια μου πήγαιναν για να μάθω τα συρτά. Οι μαντινάδες έδιναν και έπαιρναν.
Για να μην τα πολυλογώ, το πρωί με βρήκε ανάσκελα με τα ρούχα δίπλα στο τζάκι. Άκουγα από μακριά πάλι τις εντολές του Φίλου που ήταν ήδη στο λιόφυτο.
Πήγα να αποχαιρετήσω, το δέμα το είχε έτοιμο!! Ρακή τυριά, κρεατικά, γλυκά, χόρτα, ντάκος, μέλι κλπ.
¨Κάτσε ορέ πού θα πάς, δεν ακούς ήντα γίνεται στην Αθήνα?¨
Μα είχα και άλλες υποχρεώσεις και άρχισα να κατηφορίζω τα ¨στρατάκια¨ που μου είχε δείξει, μέχρι να φτάσω εκεί που κάποιοι νομίζουνε ότι είναι ο ….πολιτισμός!
Κλείνοντας αυτή τη σύντομη περιγραφή, πήρα και το παρακάτω mail:
¨Εβρήκες ορέ το δρόμο να πας στο αεροδρόμιο??
Τα΄μαθα γω ότι από το μεθύσι εθάρριες ότι το αεροπλάνο ήτανε πέτακας! Κανόνισε κακομοίρη να ξανάρθεις!¨
Σας εύχομαι, τώρα που το διαβάζετε, να περνάτε το ίδιο καλά όσο πέρασα και εγώ εκείνη τη μέρα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου